Evolutie als interactief ontwikkelingsproces in opeenvolgende fasen
Wederzijdse Metamorfose van Metabolisme
Momentopname Bevroren tijd: kun je tijd stil leggen?
Een paradox want tijd schrijdt voort als een gemeten beweging, vastgelegd in de Eenheid van de Seconde. Tijd als begeleidend verschijnsel van kracht, die massa in beweging zet van stilstand naar versnelling en dingen verzet. In dit opzicht staat nooit iets stil, want het Universum en de Aarde zijn constant in universele beweging. Bewogen massa gaat gepaard met tijd (F= m a 2). Bevriezen is een proces van het tegengaan van verval, het uiteen vallen van samenhangende deeltjes. M.a.w. hoe houd ik verval tegen? Exacter geformuleerd luidt de vraag: kan een tijdsbeeld vast gelegd worden?
Allereerst schiet dan het beeld van de stad Hiroshima na de atoombom als universeel tijdsfenomeen te binnen. Het Atoomtijdperk deed zijn intrede. De wijzers van het uurwerk van gebouwen stonden stil vanaf de explosie, raderen van het mechanische en de impulsen van het biologische leven stonden stil. Het uur 0 lijkt hier vastgelegd, de oorsprong van het oerbestaan, de tijd vooraf aan de Ur-Sprong, de oertijd. Niets schijnt te bewegen, een grote verstilling zonder geluid, alles onderste boven, elke opbouw vervallen in het niets, de kern gespleten net als de kernsplitsing zelf, een gehele ontleding der materie, een tegennatuurlijke gang van zaken in evolutieproces dat vooruit streeft door telkens aanpassingen in te bouwen om weerbarstiger tevoorschijn te komen, de geldende omstandigheden weerstand biedend.