rustpuntje
De band van zons-op- en ondergang glijdt voortdurend over de wereld.
Een krans van vogelgezang en kleurenpracht om het gelaat van de aarde:
twee liefdevol omvattende handen die nooit zullen loslaten.
Golf van telkens weer nieuwe hoop en kansen, loslaten en overgave.
Begeleid door eilandjes van stilte: daar waar mensen ruimte maken
voor gebed, meditatie, zinvolle rituelen, of door er eenvoudig te zijn.
Onopvallend en vaak onzichtbaar zorgen zij voor rustpunten op aarde.
Wàt een waardevolle bijdrage kan er zo geleverd worden
door de stillen en ‘machtelozen’ die afstand (moesten) doen
van de hectiek van het alledaagse ‘gewone’ leven.