watersnoodramp van 1953

Vrijdag 31 januari 2020 om 22.10 uur is het exact 67 jaar geleden dat de eerste dijk bij ‘s Gravendeel in Zuid-Holland inzakte en daarna overstroomde. en doorbrak. Dus niet eerst overstroomde en daarna doorbrak want daarvoor was hij te hoog ten opzichte van de waterstand van 22.10 uur. Door het inundatiewater dat hierdoor werd aangetrokken ontstond vanuit de Noordzee een WATERWOLF die de genadeklap was voor de andere waterkeringen. Het water kwam daarna bv. bij Hoek van Holland 57 cm hoger dan ooit in Hoek van Holland. En elders in onze Delta bv. bij de Biesbosch kam het nog 5 cm hoger tot 3.90 cm. Bij Vlissingen en Bat was het ‘t hoogste tot +4.55 en +5.60. Veel hoger dan de hoogste zeespiegel ooit is voorspeld. Die dijken kunnen dus best iets hebben als er maar geen stormvloed komt.

TALKSHOWS

Ir. Jan Willem Boehmer (76) wil a.s. vrijdag bij Jinek eerst uitleggen waar de watersnoodramp van 1953 om 22.10 uur begon met het inzakken van de dijk tot deze overstroomde en daarna doorbrak. In zijn zoektocht naar de oorzaak daarvan heeft hij gevonden dat de maanfase, samen met de maansafstand een hoofdrol speelt bij alle dijkdoorbraken in verleden en toekomst. Voorts dat het grondwater er voor zorgt dat de meeste dijkdoorbraakrampen optreden bij doodtij of halve maan, de ergste rampen bij laagspringtij of volle maan zoals 1953 en er helemaal geen rampen bij hoogspringtij of nieuwe maan gebeuren. Het laatste is tegengesteld aan wat iedereen altijd denkt n.l. dat het hoogste oppervlaktewater de grootste rampen geeft. Ook wil Boehmer uitleggen dat hij er pas in 2011 achter kwam dat de meest dramatische ooggetuigenverslagen daarover Staatsgeheim zijn gehouden met als gevolg dat de Deltacommissie moedwillig met verkeerde gegevens werkt. De onderzoeksgegevens in de verslagen van RWS over de waterhoogte en maanstand bij rampen in het verleden, schenen van de aardbodem verdwenen. Ir. Boehmer heeft deze teruggevonden in de TU Delft bibliotheek. Luchtfoto’s die Carel Enkelaar op zondagmiddag 1 februari 1953, bij laag water heeft genomen voor de Volkskrant, waren daar niet bij. Dat moeten foto’s zijn geweest van heel veel dijken die net waren bezweken en nog niet weggespoeld waren. Navraag bij archieven van RWS, Drees, bij de Volkskrant en andere mogelijke bronnen hebben tot nu toe geen succes opgeleverd want het nemen van luchtfoto,s zonder toestemming van Drees en RWS werd als illegaal beschouwd. Toen RWS 5 dagen later ook die luchtfoto’s nam was er heel veel bewijslast weggespoeld.

GRAVEN OF BAGGEREN, HET OPHOGEN VAN DIJKEN EN HET MAKEN VAN “RUIMTE VOOR DE RIVIER” ZIJN DE BOOSDOENERS

Ir. Boehmer is en blijft van mening dat alle hierboven genoemde maatregelen in onze strijd tegen het water ( het ophogen van dijken en het uitdiepen van vaarwegen, etc.), de problemen enkel maar groter worden. Zijn advies is om de dijkveiligheid in onze wateren als onderdeel van het hele stroomgebied te beschouwen. Massaal bomen planten in de bovenloop van rivieren is de meest effectieve maatregel om korte termijn om de watervloed uit onze buurlanden tegen te gaan. Als wij daar niet op hameren bij onze buren, zoals we bij de bijna ramp van 1995 hadden moeten doen, maar gidsland gaan spelen door zelf eerst bomen te planten krijg je de krankzinnige situatie als in 2012 optrad dat de Duitsers vragen om die bomen weer weg te halen (bv. in de Gelderse Poort). Want die stuwde de Rijn op net over de grens toen daar de hoogwatergolf uit Zuid-Duitsland arriveerde. Bosaanplant in Duitsland, België en Frankrijk moeten prioriteit krijgen om de opwarming van de aarde te stoppen. Dit moeten dan natuurlijk geen productie bossen worden maar bossen die primair afkoelende klimaatverdamping geven en daarnaast bodemdaling compenseren door humus- en veenvorming. Om ook tijdens zwaar weer rivierwater te kunnen blijven spuien raadt hij aan om www.haaksezeedijk.com te realiseren. Om onze delta te optimaliseren zou hij bij dit laatste dan ook België en Duitsland willen betrekken. Het is dus polderen en pompen om ons lage land bewoonbaar en in tact te houden of verhuizen.

WANNEER EEN ZEEDIJK BOUWEN

Pas als de extreme waterafvoer uit het buitenland voldoende afnemen breken de rivierdijken op weg naar zee niet meer door. Pas dan raadt Boehmer aan om over de Haaksezeedijk op 25 km uit de kust te filosoferen die dan van België naar Duitsland moeten lopen. Want alleen zo kunnen de hoge stormvloedstanden worden voorkomen en ontstaat er flexibiliteit om een paar meter zeespiegelstijging op te vangen. Schepen moeten dan door stormvloedkeringen heen zoals die er in de Nieuwe waterweg zijn gebouwd. En verder moet die nieuwe kustreep voldoende breed zijn om bossen te bevatten die de steeds extremer verwachte stormen (hurricanes) af te zwakken.

Met zeer bezorgde kustgroet,
Piet van Noort