Een noodverband tegen hoog water

1 Maart 2000: de kranten openen met grote letters: ‘calamiteitenpolders’. Een dag eerder had staatssecretaris Monique de Vries van Verkeer en Waterstaat de plannen voor de beleidslijn ‘Ruimte voor de Rivier’ op slot Loevestein gepresenteerd. Tot veler verrassing kondigde ze bij deze gelegenheid ook aan dat delen van, onder andere, de Tielerwaard, Bommelerwaard, en het Land van Heusden bij extreem hoog water onder water gezet zouden moeten kunnen worden om overstroming elders te voorkomen. Naast deze ‘overloopgebieden voor nood’ werden onder ande- re de Ooijpolder, het Rijnstrangengebied en de Beersche Overlaat als mogelijke retentiegebieden genoemd.

Niet alleen voor de inwoners van genoemde gebieden, maar ook voor veel medewerkers van Rijkswaterstaat was dit een totale verrassing. Zij hadden met provincies en gemeenten gewerkt aan plannen voor rivierverrui- ming binnen de bandijken, maar niet aan het in noodsituaties laten vollopen van bewoonde gebieden.

Uit:

Een noodverband tegen hoog water

Waterkennis, beleid en politiek rond noodoverloopgebieden

Dik Roth, Jeroen Warner, Madelinde Winnubst

Wageningen UR, Wageningen, 2006

ISBN-10: 90-810736-1-3 / ISBN-13: 978-90-810736-1-5

Lees hier het volledige boek