Moeten boeren meer betalen dan burgers voor de waterschapslasten?
Steeds nadruk leggen op kosten en wie betaalt is niet verstandig. Groot probleem wordt het tekort aan fosfaat door de productie van grote hoeveelheid dierlijke eiwitten, dat weten we al lang. Het zou beter zijn wanneer allen met kennis op dat gebied gaan werken aan een kringloop waarbinnen een evenwicht wordt gerealiseerd dat honderden jaren kan voortduren, in plaats van nu in korte tijd veel produceren voor de wereldmarkt en ruzie te maken over kosten. Onze mineralen worden voor een "appel en een ei" naar andere werelddelen verscheept, om nu korte tijd iets meer te kunnen besteden (staatskas). "Een goede akker is een eeuwige bron van inkomsten." Natuurlijk moeten de kosten voor zuivering en droge voeten rechtvaardig worden berekend en geïnd, maar daarbij zijn andere discussies urgenter.
Het is niet voor niets dat 2015 internationaal is uitgeroepen tot "Jaar van de Bodem". Uitleg, voorlichting over het natuurlijk systeem van produceren en weer teruggeven aan de aarde (in relatie met water) en de kosten is essentieel. Uitleg over dat de ondernemers die werken in die cyclus een eerlijk loon moeten krijgen is heel belangrijk. Wellicht niet de taak van een waterschap, maar zij mag daar wel op attenderen.
De vervuiler betaalt? Dat is dan de consument die het product verbruikt, ook de consument ver weg. Zorg daarvoor, ook dat het vervoer een eerlijke prijs krijgt.
En ook, de verstoorder betaalt: wattenstaafjes en natte doekjes etc. etc. zò duur maken dat het herstellen van storingen daaruit kan worden betaald. Zelfde geldt voor nog steeds te agressieve schoonmaakmiddelen en andere consumenten- of producentenproducten.
Wie de regels niet handhaaft en "de zaak laat verslonzen", openbaar maken en verbeteringen zichtbaar maken (zie recente promotie over handhaven regels in industrie).
Meer nadruk dus op het toepassen en verbeteren van het Europees REACH.
Regionaal produceren en consumeren overal op aarde nastreven. Hierdoor komt er meer betrokkenheid en verantwoordelijkheid voor het eigen welzijn. Elders mensen helpen hun leefomgeving beter in te richten. Terugwinnen van alle elementen. Resten teruggeven aan de aarde om de vruchtbaarheid te handhaven, verbeteren, veel meer humus productie door een levende aarde!
Potstal boeren minder waterschapslasten laten betalen, omdat zij een blauw-groene dienst leveren. Laat ieder die die producten ( poep en plas) geconcentreerd heeft ingeleverd ook profiteren van de ideale kringloop. Het geld kan daaraan gekoppeld zijn. Mensen die weinig water verbruiken en dus ingedikt inleveren, minder laten betalen!
Bovendien, de WRR wil niet voor niets meer nadruk leggen op voedsel dan op landbouw (lees: Naar een voedselbeleid)
Wat betekent dit rapport voor de waterschappen en hun stellingname naar relaties met alle "partners"?
Een gezond systeem zal het minste vragen aan onderhoud, is dus economisch gezien het beste. Agrariërs nooit voor het hoofd stoten, maar samen zoeken naar oplossingen voor de echte problemen. De meerkosten voor de agrariërs, als dat nodig zou zijn, doorrekenen aan de voedselindustrie en consument! Oh ja, en laten we de aard van de verpakkingen ook eens aankaarten! Lang niet alles kan direct op de compost. Plasticsoep ( ook problematisch in zoet water) daar willen we toch vanaf? Praat kiezers niet naar de mond, maar vertel het eerlijke eigen verhaal en neem initiatief richting de uitvoerende overheid en alle mensen met belangen. We zijn niet voor niets een apolitieke groepering.